Sobota – 16.08.14

Ca­ły dzi­siej­szy dzień pró­bu­je­my do­je­chać do Ris­hi­kesh. Ale po­go­da nie da­je za wy­gra­ną. Pa­da, jest mo­kro i zie­mia osu­wa się na dro­gę. Nasz kie­row­ca dwoi się i troi, szu­ka ob­jaz­dów. Je­dzie­my tro­chę do przo­du, po­tem tro­chę do ty­łu i tak ca­ły dzień :-).

Sa­fa­ri dzień dwu­dzie­sty ós­my – w sa­mo­cho­dzie

Tak wy­glą­da osu­nię­ta na dro­gę ska­ła w wer­sji „ła­go­dnej” (tzn. do po­ko­na­nia):

Ska­ła na dro­dze na tra­sie Pi­pal­ko­ti – Ris­hi­kesh. In­die.

A tak – w wer­sji „złoś­li­wej”:

Osu­nię­cie zie­mi na tra­sie Pi­pal­ko­ti – Ris­hi­kesh. In­die.

W tym wy­pad­ku po­trzeb­na jest ko­pa­recz­ka, któ­rej pra­ca wy­glą­da tak:

A oto i na­si zna­jo­mi, któ­rzy przez wie­le ki­lo­me­trów to­ro­wa­li nam dro­gę:

Ko­par­ka to­ru­ją­ca nam dro­gę na tra­sie Pi­pal­ko­ti – Ris­hi­kesh. In­die.

Cza­sem je­dnak sło­necz­ko za­świe­ci­ło i na os­ło­dę da­ło się zro­bić lep­sze zdję­cie:

Hi­ma­la­je. In­die w oko­li­cach Ris­hi­kesh.

I tak wal­czy­liś­my do dru­giej w no­cy.

Komentarze: skomentuj tę stronę